Regen, Engeland en behoefte aan zon!

Dag lieve allemaal,

Hier weer een stukje uit het o-zo-leuke-southampton. Het weer is hier nu ook al een paar dagen wat slechter wat er voor zorgde dat ik of zeiknat thuis aankwam of op het werk... beetje jammer, op dit soort momenten mis ik mijn auto en het bijbehorende onafhankelijk zijn (en dan bedoel ik niet van een fiets:P daar wordt je nat van).

Van dinsdag tot gisteren heb ik diensten vanaf 4 uur gedraaid. Ik moet zeggen dat vooral de tweede dag het zwaarst was. Ik had dinsdag middag veelste lang geslapen (en ja Aljosja je hébt gelijk!!) en daardoor kon ik echt niet opstaan.. Gelukkig vanmorgen soort van uit kunnen slapen. Hoefde (pas) om 6 uur te beginnen dus de wekker ging vandaag 2 uur later! We hebben in het proces ontzettend veel gezien en kan daardoor ook weer verder met m’n project. Het grootste onderdeel van het project was het behalen van een bepaald doel. Deze hebben we in de week dat ik op vakantie was behaald! Dus doordat ik zo snel al ’t grootste onderdeel heb kunnen bereiken zijn we nu aan bekijken wat we nu nog meer kunnen veranderen. Vanaf volgende week zullen we beginnen met het digitaliseren van iets wat nu nog op papier gebeurd, dus dat zal vast voor een heleboel medewerkers erg lastig zijn.. zoals dat met veranderingen hier altijd gaat haha!

Nog maar 9 weken. De laatste 9 weken van de 25 gaan in en ik hoop dat deze sneller voorbij vliegen dan de afgelopen paar weken. Het thuis te zijn geweest in December was echt ontzettend fijn en ’t maakt je ineens weer heel bewust van wat je allemaal moet missen. Ik weet dat het een geweldige ervaring is voor op m’n CV en persoonlijk en natuurlijk professioneel, maar toch is het soms echt wel moeilijk. Ik ben heel blij dat ik over 4 weken ‘n (lang) weekend naar huis kom. Ik hoop dat dit me zal opladen voor de laatste 5 weken van het project. Het apart leven van Aljos valt me best zwaar, daarnaast mis ik zus mam en pap ook ontzettend. Ik belde mam normaal gesproken iedere dag wel even om te vragen naar hoe ik iets moest koken, of hoeveel zij in een recept doet.. haha. Daarnaast was ’t deze week helemaal stom dat Aljos ook een vroege week had. Zitten we dan ‘samen’ beiden vrij op de bank te skypen. Dat soort momenten zijn toch wel heel moeilijk...

Ik ben eigenlijjk wel opgelucht dat het backpacker-programma een ‘nieuw’ leven gegeven wordt. Het programma is, in de opzet die het nu heeft, beeindigd en ik ben de laatste van deze groep backpackers uit Nederland. Je merkt hier in Southampton heel sterk dat de interesse er af is. Daarbij vind ik het soms nog steeds moeilijk om met de Engelsen om te gaan. Ik vind ze nog steeds niet sociaal (zo heeft mijn manager me na 4 maanden nog steeds niet mee uitgenomen, wat ik eigenlijk vindt dat ze wel had mogen doen...) en de andere afdelingen zien me hier nu ondertussen als een medewerker en niet de backpacker uit Nederland. Daarbij ook bij manager is het duidelijk dat het idee van het hele backpacker-programma, het ontwikkelen van zowel je professionele als je persoonlijke kant, sterk op de achtergrond is geraakt en managers niet meer gefocust zijn op de professionele ontwikkeling van de backpacker zelf, maar meer het doel van de opdracht.

Gelukkig heb ik lieve Hayley die me vermaakt (en laat lachten). Vanmorgen kwam ik op het werk aan lag er een post it half onder m’n toetsenbord met: Pull down en toen stond erboven: Hello! Miss you! Dinner next week? H. Dit maakt me blij en ben blij dat ik ook wel lieve collega’s heb. Als het goed is ga ik ook met Valentina, Hayley en Rosie (SSS-medewerker) over een week of wat ’s avonds een drankje doen. Dit stelde Rosie voor en vond ik erg aardig. Daarnaast ga ik morgen naar Londen omdat Sam daar is, lekker een middagje winkelen en dan volgende week vrijdag komt Sabine hier aan:D. Eerst gaan we (lekker?!?) ontbijten bij IKEA even rondje maken door de winkel en de west Quay, dan door de wijk nog even een rondje en denk dat we gaan eten in de Pub. Zaterdag hebben we een ouderwetse vriendinnen/shop/thee middag in Londen en zondagmiddag vertrekt ze weer. Hier kijk ik ontzettend naar uit om een weekend lekker nederlands te lullen en te lachenJ. En natuurlijk haar de omgeving te laten zien.

Malaga komt nu ook steeds dichterbij. Tot nu toe heb ik nog niks gehoord van de winkel zelf, maar mocht ik in de loop van volgende week nog niets gehoord hebben, zal ik even contact met ze opnemen. De hele zomer in Spanje kan natuurlijk geen straf zijn en ik kijk er ontzetttend naar uit. Ik heb eergisteren een gesprek gehad met een Logistiek manager die uit Spanje komt, en hij vertelde me meteen dat de Spanjaarden heel sociaal zijn en dat het zeker niet gemist zal worden dat er een backpacker komt. Daarnaast begreep ik ook dat het backpacker programma in Spanje zelf niet meer bestaat, oftewel er zijn geen spaanse backpackers meer in het buitenland. En je kan vanuit de winkel zo naar het strand kan lopen.. ja LOPEN hoe geweldig is dat wel niet!!

Iedereen bedankt voor de lieve comments, die houden mij blij!

Lots of Love

Danilla